Εσείς παίρνετε τη σημαία της χώρας σας μαζί όταν πάτε διακοπές;
Χθες, το κρουαζιερόπλοιο Crown Iris, στο οποίο επέβαιναν Ισραηλινοί τουρίστες έφτασε στο λιμάνι της Σύρου. Οι κάτοικοι του νησιού, ωστόσο, δεν τους επιφύλασσαν και τη θερμότερη υποδοχή, παρά μάλλον αυτή που τους… άρμοζε. Με μια τεράστια παλαιστινιακή σημαία και με συνθήματα κατά της γενοκτονίας που διαπράττει το Ισραήλ στη Γάζα, δεν άφησαν το πλοίο να δέσει στο λιμάνι και τους επιβαίνοντες να αποβιβαστούν, δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι στη Σύρο δεν είναι ευπρόσδεκτοι οι υποστηρικτές εγκλημάτων πολέμου.
Μέχρι το πλοίο να αναχωρήσει, όμως, από το λιμάνι της Ερμούπολης, αρκετοί από τους επιβαίνοντες είχαν βγει στο κατάστρωμα βρίζοντας, φωνάζοντας και κάνοντας άσεμνες χειρονομίες προς το αλληλέγγυο με την Παλαιστίνη πλήθος. Α, και κυμάτιζαν τη σημαία του Ισραήλ. Γιατί όταν ένας τουρίστας που ετοιμάζεται να αναχωρήσει για τις διακοπές του, τι πακετάρει συνήθως στη βαλίτσα του; Μαγιό, αντιηλιακό, καλοκαιρινά ρούχα και… τη σημαία της χώρας του. Φαίνεται ότι, ειδικά το τελευταίο, είναι απαραίτητο αξεσουάρ για να διακοπάρει κανείς. Ειδικά για τους Ισραηλινούς τουρίστες, στους οποίους τώρα τελευταία πάντα βρίσκεται μια ισραηλινή σημαία για να κυματίσουν όπου σταθούν και όπου βρεθούν.
Η λέξη ντροπή, προφανώς, τους είναι άγνωστη, καθώς μια τέτοια κίνηση, εν μέσω γενοκτονίας μόνο προκλητική μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού είναι συνειδητή η επιλογή τους να κυματίσουν τη σημαία της κατοχής, της ισοπέδωσης, των νεκρών παιδιών, των συντριμμένων σπιτιών. Και την κουβαλούν μαζί τους σαν λάβαρο θράσους. Αυτό δεν λέγεται «αθώος τουρισμός», ούτε «απλοί πολίτες που δεν έχουν ευθύνη». Κοτσάροντας την ισραηλινή σημαία και κάνοντας άσεμνες χειρονομίες, φωνάζοντας ταυτόχρονα «may your village burn» (να καεί το χωριό σας) -γνωστό σύνθημα κατά των Παλαιστινίων.
Και αυτή η θέση στη Σύρο δεν έγινε δεκτή. Βρήκε απέναντί της την αντίσταση και τη διεθνή αλληλεγγύη που δεν στάθηκε σιωπηλά μπροστά σε ανθρώπους που επιλέγουν συνειδητά να φέρουν τη σημαία ενός κράτους που σφαγιάζει καθημερινά άμαχους πολίτες και παιδιά. Και την ίδια αντίσταση βρήκε και στη Ρόδο, όταν μια άλλη παρέα Ισραηλινών άρχισε να φωνάζει σε νυχτερινό κέντρο συνθήματα υπέρ του Ισραήλ, για να πάρουν αργότερα την απάντηση από μια άλλη παρέα που ξεκίνησε να φωνάζει συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης.
Οι λαοί έχουν μνήμη και αξιοπρέπεια, τα οποία γίνονται φωνή. Και η ιστορία δεν γράφεται από τουρίστες που ανεμίζουν σημαίες γενοκτονίας. Γράφεται από λαούς που κυματίζουν σημαίες αλληλεγγύης.
αναδημοσ.απο Αλέξανδρο Μπίστη.
