Θέλω να βρω μια λέξη που να περιγράφει την δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη κι ενα σενάριο που να μπορεί να αφηγηθεί .Όμως αδυνατώ. Δε πρόκειται να διαφωνήσουμε με ότι λέγεται για την νομοθεσία που περιγράφει την θέση του καταπέλτη κατα τον απόπλου ,η την παρουσία των λιμενικών εως την αναχώρηση ( που δεν τηρήθηκε τιποτα!!!).Όχι σωστά είναι και απαραίτητα ,όπως κι άλλες δηλώσεις περι παραβίασης του πρωτοκόλλου κλπ. Σε εργασιακές παραβιάσεις ,και παραλήψεις ,και ατυχήματα είναι απαραίτητη η καταγγελία μας και ιδιαίτερα πριν συμβούν .Όμως η δολοφονία επιβάτη απο μέλη του πληρώματος δεν καταγγέλλετε με τον ίδιο τρόπο. Δεν ξέρω πως γίνεται, και δεν υπάρχει προηγούμενο στην Ελληνική ακτοπλοία για να ανατρέξουμε. Ευθύνες υπάρχουν και θα αποδοθούν ελπίζω.
Όπως, τι ακριβώς επιβραβεύουν οι Εταιρείες με τις ακριβείς αφιξοαναχωρήσεις;Ποιά είναι τα κριτήρια των προαγωγών; Γιατί δεν λειτουργεί η δημόσια εκπαίδευση;
Δύο μέρες και νύχτες το κάνω εικόνα. Ο Αντώνης Καρυώτης είχε στο πλοίο δύο “υποδοχές”. Την πρώτη μετα τον έλεγχο του εισιτηρίου, ανεβαίνοντας την σκάλα ,τουλάχιστον 3 φορές το αρμόδιο προσωπικό του ευχήθηκε καλό ταξίδι όπως συνηθίζεται ..Όμως για άγνωστο σε μένα λόγο ξανακατέβηκε ,και την τελευταία ώρα πήδηξε στον καταπέλτη και ΄”ετυχε” μιας άλλης υποδοχής, που θα μας στοιχειώνει πάντα. Βρέθηκε ανάμεσα σε μια” “αγέλη” που προσπαθούσε να “καθαρίσει” τον καταπέλτη .Έως αυτή τη στιγμή ακούω ότι πρωτόκολλα θέλετε. Μετά την πτώση του ανθρώπου αυτού στην θάλασσα ,και την αναχώρηση του πλοίου ,παρά την βιντεοσκόπηση απο τους επιβάτες …Οχι .” Είναι κάτι ποιο βαθύ που μας λερώνει” που τρέχει κάτω απ τα πιστοποιητικά ,και κρύβεται κάτω απο τα διπλώματα και τις στολές. Ο κανόνας για το σύνολο των Ναυτεργατών είναι η αλληλεγγυη ,ο αλτρουισμός ,η παροχή βοήθειας, και η διάσωση όποιου κινδυνεύει. Οι δολοφόνοι του Αντώνη μαγάρησαν το επάγγελμα και τους αγώνες μας για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Άντρες μισοί,που δεν μπόρεσαν να ολοκληρωθούν ποτέ για διάφορους λόγους.. Όπως αυτοι οι πρωταγωνιστές των δελτίων που δέρνουν παιδιά και γυναίκες. Είναι αυτοί που όποιο επάγγελμα κι αν κάνουν προκαλούν φόβο, και ποτέ σεβασμό.
Τις επόμενες μέρες θα ναι αλλιώς. Σήμερα μας φταίνε όλα. Είμαι σίγουρος ,αν ο καλοκάγαθος Αντώνης επιζούσε απο κεινο τον θανάσιμο στροβιλισμό στα βρώμικα νερα του λιμανιού ,θά λεγε πως γλύστρισε μόνος του. Ετσι ,για να μην ξημερώσει ποτέ μέσα μας…
